Na wstepie chciałbym na nowo odkryć Amerykę, że zakup moto jesienią (i to wcale nie taką wczesną) nie jest dobrym pomysłem. Pojeździ człowiek chwilę, zaraz nasypie śniegu tyle, że zasypie drzwi garażu (taaak, mam garaż poniżej poziomu gruntu, wjazd nie jest nijak osłonięty i pieknie nawiewa) i pozostaje tylko wyglądanie pierwszych przebłysków wiosny. A jak człowiek jest nienasycony nowym sprzętem, to wiosna potrafi przyjść bardzo wcześnie.

Część z nas lubi dłuższe trasy, część z tejże części lubi je w różne sposoby dokumentować. W tym także ja. Aparaty fotograficzne są super, przyznaję, ale dość ciężko używać ich w trakcie jazdy. Więc może... kamera? Spoglądając za okno na sypiący śnieg, przekopywałem się przez niezbadane odchłanie sieci w poszukiwaniu czegoś, co by mnie być może zadowoliło (i nie, nie mam żadnych zboczeń względem kamer). Na wstępie odrzuciłem sprawdzone twory typu GoPro, bo co tu dużo mówić, nie ta półka cenowa niestety. Może kiedyś. Niższa półka cenowa oferuje masę różnych cudów i dziwów, dla każdego coś dobrego. Tylko że większość tych cudów przeznaczona jest głównie do samochodów, gdzie niespecjalnie trzeba się liczyć z wielkością, a i wodoodporność jest zbyteczna. Cel był (teoretycznie) prosty: mała kamera, wodoodporna, dająca zadowalającą jakość obrazu. Nie chcę tu specjalnie czegokolwiek reklamować, ale na podstawie wielu for, recenzji i innych takich, wybór padł na kamerę Redleaf RD32. Kamera przyszła na dniach, dodając do tego głód jazdy, trzeba było niezwłocznie sprawdzić co to warte...

Cytując znajomego, "nawet niezła jakość jak za niecałe trzy stówki". No niezła, nawet się zgadzam. Jak na razie zauważyłem dwie, niewielkie jak dla mnie wady tej kamery - jakośc dźwięku jest straszna, no i jej wielkość będąca sama w sobie plusem wymusiła brak ekraniku, żeby ją za pomocą podglądu odpowiednio ustawić. Co zresztą widać na filmie, jest skierowana ciut za bardzo w dół. Druga wersja tej kamery ma laserowy celownik i obsługuje FullHD, ale skok cenowy jest jak dla mnie większy niż dodatkowe zalety. Do obsługi mamy 3 przyciski, z czego używane są właściwie dwa - trzeci włącza diody led (filmowanie w nocy, latarka lub inne w zależności od potrzeb) i przydaje się podczas zmiany ustawień (tylko po podłączeniu do TV). Kamera wibruje po wciśnięciu jednego z nich, więc nie ma zastanawiania się, czy udało nam się włączyć nagrywanie czy nie mając kamerę na kasku, poza zasięgiem wzroku. Co ciekawe, bezproblemowa obsługa w zimowych rękawicach, mimo niewielkich gabarytów kamery.

A co do "platformy testowej" będącej tym dziwnym motocyklem, który opisywałem ostatnio - jestem coraz bardziej zadowolony, choć zaczynam dostrzegać cechę - wadę lub zaletę - zależy jak patrzeć. Skrzynia jest dość krótko zestopniowana, co nie dziwi biorąc pod uwagę zastosowanie tego samego silnika w terenowym Teide BT400, ale w motocyklu drogowym trochę irytuje. Choć z drugiej strony daje to satysfakcjonującą reakcję na gaz przy prędkościach dwucyfrowych (nie zapominajmy, że to tylko 30 kucyków). Być może dzięki skrzyni i charakterystyce singla ten motocykl dostarcza mi więcej funu podczas jazdy niż dwukrotnie mocniejsza CB500, która w moim prywatnym rankingu wygrywa dopiero powyżej setki, gdzie to małe stadko koników wyraźnie słabnie.

Podsumowując, kamerka okazała się kolejnym satysfakcjonującym zakupem. Moto rwie się do jazdy nawet bardziej niż ja... Cóż, pozostaje tylko czekać na prawdziwą wiosnę, niedługo (taaak, niedługo, z 2 miesiące...) otwarcie w Częstochowie, później pozostaje już tylko czerpać przyjemnośc z jazdy. I takiej przyjemności życzę wszystkim.